Bij jou ben ik echt: Kan de ontmoeting met een bijzondere hond het gezin van Luuk en Sandy redden?

Bij jou ben ik echt Luuk en Sandy worstelen met het gedrag van hun zoontje Ravi. Hij heeft een ingewikkelde gebruiksaanwijzing en zij kunnen geen goed contact met hem krijgen. Dit heeft ook zijn weerslag op hun relatie. Frustratie en onbegrip krijgen de overhand, helemaal als na een aantal slopende maanden bij Ravi officieel de diagnose autisme wordt gesteld. Na lang twijfelen besluiten ze als gezin samen op vakantie te gaan naar Cyprus. Daar hopen ze uit te rusten en hun liefde weer te laten bloeien. Maar op Cyprus gebeurt er iets bijzonders, Ravi ontmoet een straathond waarmee hij -in tegenstelling tot met anderen- wél contact kan maken. Sandy wil de prachtige grote witte hond, Beni, mee naar Nederland nemen. Maar daarvoor moeten zij, Luuk en Ravi eerst elkaar én Beni weer terugvinden… Bij jou ben ik echt is een ontroerend en liefdevol verhaal over de schoonheid van anders zijn en over hoe liefde op de proef gesteld kan worden. Gaby Rasters Bij jou ben ik echt Roman Uitgeverij VBKLab VBKMedia B.V. / Utrecht ISBN Eboek: 9789032520250 ISBN Paperback: 9789032520328 ISBN Audioboek:9789032520311 NUR 340 / 301 © 2023 Gaby Rasters Omslagontwerp Bij Barbara Eboek Mat-Zet, Huizen Alle rechten voorbehouden Uitgeverij VBKLab vindt het belangrijk om op milieuvriendelijke en verantwoorde wijze met natuurlijke bronnen om te gaan. Voor de papieren editie van deze titel is daarom gebruikgemaakt van papier waarvan zeker is dat de productie niet tot bosvernietiging heeft geleid. Just give me a reason, just a little bit’s enough Just a second we’re not broken just bent, and we can learn to love again It’s in the stars, it’s been written in the scars on our hearts We’re not broken just bent, and we can learn to love again Pink. ‘Learn to love again’ DEEL 1 Mama heeft me zowat in de houdgreep, zo probeert ze het slaan met mijn hoofd en mijn armen tegen te gaan. Ik kan het niet helpen, mijn lichaam heeft dat nodig om mijn hoofd tot rust te brengen. Het kost haar heel veel moeite, want ik ben heel sterk. Zeker wanneer ik alle kanten op stuiter en met mezelf en al die geluiden en kleuren geen raad meer weet. Mama is als een warme deken voor me en ook al verzet ik me hevig, het is wel wat ik wil en nodig heb. Kon ik er maar gewoon om vragen… Gelukkig heeft ze haar roze trui aan. Het is er eigenlijk te warm voor, maar ze weet dat die trui me helpt. Soms zou ik willen dat de hele wereld een roze trui was. Hoofdstuk 1 Sandy zucht diep en sluit haar ogen. Zacht masseert ze haar slapen, haar inmiddels zeurende nekpijn probeert ze te negeren. Die pijn in haar nek is vaak een voorbode van een stevige hoofdpijn, waardoor ze er de komende dagen als een zombie bij zal lopen. Misschien moet ze alvast een afspraak maken met de fysiotherapeut en proberen het onheil voor te blijven. Maar dat zou moeten passen in het drukke schema thuis en de laatste tijd was er nergens meer ruimte voor. Hoeveel uren van haar kostbare tijd heeft ze nu al aan het zoeken naar een geloofwaardige relatietherapeut besteed? Haar beslissing om te gaan zoeken, niet die van Luuk. Hij heeft niks met therapeuten en bovendien maakte hij zich niet net zoveel zorgen om hun huwelijk als zij. Wanneer ze erover begon, dan verwees hij naar het liedje van Pink. ‘Schat, we zijn niet stuk, hooguit een beetje gebogen.’ Sandy moet lachen om zijn letterlijke vertaling van haar liedje. Maar aan de andere kant zaten ze niet ver van stuk zijn af. Hopelijk zou haar laatste berichtje met een paar steekwoorden over haar relatie met Luuk iets opleveren. Ze had die voorgaande nacht amper geslapen. De dag was ronduit hels geweest en toen ze eindelijk uitgeput in bed was gerold, had Ravi haar uit haar slaap gehouden. De onrust van zijn dag had hij meegenomen in zijn slaap. Ze was naast hem gaan liggen, op het dunne matrasje dat nu al jaren onder zijn bed lag. Op de automatische piloot en meestal slaapdronken schoof ze het eronderuit, ging er dan op liggen en sprak sussende woorden tegen haar zoontje. Hij wilde nooit dat ze naast hem in bed kwam liggen, ook al zou dat voor haar een stuk comfortabeler zijn. Luuk deed daar niet aan, hij vond dat naast Ravi slapen onzin. Zijn ouders hadden hem vroeger ook nooit zo betutteld. Het was hun vaste discussiepunt gebleven en de laatste tijd had ze het maar zo gelaten. Gisteren was het niet gelukt om naast Ravi in slaap te vallen. Ze had Luuk horen praten in de woonkamer. Waarom lag hij niet in bed? Op de overloop had ze een paar woorden van zijn gesprek opgevangen en dat had een knoop in haar maag veroorzaakt. Ze pakt haar dagboek uit de bureaulade en schrijft er een aantal zinnen in op, even afleiding tijdens het zoeken naar die therapeut. Aan alles gaat iets vooraf. Nooit is er iets opeens. Je huwelijk is niet opeens stuk. Je levensvreugde is niet opeens weg. Je bent niet opeens crimineel. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Het sluipt erin, in jou en in het geval van een kapot huwelijk, ook in de ander. Meestal. Luuk was gisterenavond druk in gesprek. Ik weet niet met wie. Misschien met zijn ouders? Ik hoorde hem zeggen dat hij weg zou willen uit dit dorp hier. Weg van dit huis en weg van alles wat hem verstikt. Hij zei iets over de zee en de duinen en dat hij zich daar pas echt vrij voelde. Ze leest haar woorden nog eens over en stopt het boekje dan weg. Zou hij ook weg van haar en Ravi willen? Verstikte ze hem? Ze had het hem nog niet durven vragen, al leek het de laatste tijd alsof hij haar ook iets wilde vertellen, maar net als zij de moed niet had. De onuitgesproken woorden sloegen gaten in hun